«Θέλω μια μέρα να χτυπήσει το κουδούνι του σπιτιού και να έχει έρθει ένας φίλος μου».
Αυτή την επιθυμία επαναλάμβανε συχνά ο 43χρονος Ακης, που πάσχει από σύνδρομο Down, στη μητέρα του. «Θα μπορούσα να ζητήσω σε κάποιον έναντι αμοιβής να του κάνει παρέα, αλλά αυτό δεν συνιστά καθαρή φιλία, αλλά φιλία επαιτείας», εξηγεί η μητέρα του, Αριάδνη Πασπαλά, στην «Κ». «Οταν έμαθα για την ομάδα Best Buddies Greece ένιωσα ότι ήταν αυτό που χρειαζόταν». Τα τελευταία τρία χρόνια ο Ακης παράλληλα με το σχολείο, την εξάσκηση στο bowling, την ενασχόληση με ηλεκτρονικά παιχνίδια και την παρακολούθηση θεατρικών παραστάσεων, βγαίνει ανά δεκαπέντε μέρες με τον φίλο του και μιλά τουλάχιστον άπαξ την εβδομάδα στο τηλέφωνο. «Οι έξοδοι ξεκινούν με καφέ, συνεχίζουν σε κάποια παράσταση και ολοκληρώνονται με δείπνο» περιγράφει η μητέρα του, «μεγαλώσαμε τον Ακη δίνοντάς του πολλά ερεθίσματα». Τώρα, είναι η νέα φιλία που έχει δώσει «φτερά» στον 43χρονο βραβευμένο στα Special Olympics.
Ο Ακης και ο κολλητός είναι ένα από τα 80 «ζευγάρια» που έχουν δημιουργηθεί σε Αθήνα και Κηφισιά. «Η ιδέα ήρθε από την Αμερική» εξηγεί στην «Κ» η κ. Κέλλυ Γκούνη από το Best Buddies Greece, «o Anthony Shriver Kennedy, γνωστός για την ευαισθησία του σε θέματα ατόμων με ειδικές ανάγκες, ίδρυσε τον Οργανισμό το 1989». Η πρωτοβουλία, που αποσκοπεί στην κοινωνικοποίηση των ΑμεΑ, τη στήριξη της οικογένειάς τους αλλά και στην ευαισθητοποίηση χιλιάδων «κολλητών», κέρδισε γρήγορα έδαφος. Σήμερα, ο Οργανισμός είναι ενεργός σε όλες τις Πολιτείες της Αμερικής και σε άλλες πενήντα χώρες. Στην Ελλάδα έφθασε μέσω της Ελληνοαμερικανίδας κλινικής ψυχολόγου, Πέννυς Παπανικολοπούλου. Εκτοτε, ομάδες έχουν σχηματιστεί και στα Ιωάννινα, στο Ναύπλιο, στην Αμφισσα, στη Λαμία και στην Κατερίνη. Κριτήριο για τα ταιριάσματα είναι οι δύο φίλοι να ζουν γεωγραφικά κοντά, να είναι του ιδίου φύλου και να έχουν κοινά ενδιαφέροντα.
Το όφελος είναι μεγάλο και για τους εθελοντές, εκ των οποίων ορισμένοι είναι φοιτητές ή επαγγελματίες στον χώρο της ψυχικής υγείας, αλλά πολλοί δεν έχουν καμία σχέση με τον κλάδο. «Μαθαίνουν να ακούνε τον άλλο, επαναπροσδιορίζουν το νόημα της αγνής και άδολης φιλίας, ενώ ανακαλύπτουν εκ νέου τη χαμένη τους παιδικότητα», μεταφέρει στην «Κ» η κ. Γκούνη τις εντυπώσεις τους. «Τους παρέχουμε, βέβαια, τακτική εποπτεία με επαγγελματία της ψυχικής υγείας, με τον οποίο μπορούν να συζητήσουν κάθε θέμα που τους προβληματίζει».
ΙΩΑΝΝΑ ΦΩΤΙΑΔΗ
