Παρά τις συνεχείς διεκδικήσεις του αναπηρικού κινήματος στην Ελλάδα και τις προσπάθειες από μέρους της πολιτείας να εντάξει τους ανθρώπους με αναπηρία στην κοινωνική και εργασιακή ζωή, οι βασικές πολιτικές που ακολουθήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια ήταν αποσπασματικές και καθορίζονταν σε μεγάλο βαθμό από το παρωχημένο μοντέλο της ιατρικοποίησης της αναπηρίας, αναπαράγοντας συνθήκες αποκλεισμού.
Με αφορμή τη σύμβαση του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα των Ανθρώπων με Αναπηρία, είναι χρήσιμο να συζητηθεί η ιδιαιτερότητα των ανθρώπων με νοητική υστέρηση και η θέση τους στην ελληνική κοινωνία.
Αφορμή γι’ αυτό το κείμενο στάθηκε ένα περιστατικό έντονης λογοκρισίας από τη γαλλική κυβέρνηση, που συνέβη πέρυσι.
«Είναι η δύναμη μου, είναι η χαρά της ζωής μας, είναι η δύναμη για όλη την οικογένεια» λέει η Μαρία Χούπη, μητέρα της 29χρονης Νατάσας και συγκινημένη περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο η κόρη της καθημερινά τής δείχνει πόσο πολύ την αγαπά.