Υπάρχουν άτομα με ειδικές ανάγκες αλλά δεν είμαι εγώ. Και εννοεί αυτούς που αρνούνται να κάτσουν δίπλα του στο τραμ, αυτούς που του μιλάνε μωρουδίστικα ή τους πορτιέρηδες που ρωτάνε τους άλλους “πόσο χρονών είναι αυτός”

Ο Sebastian Urbanski είναι σχεδόν 40 ετών, έχει σύνδρομο down, ζει στο Βερολίνο και δεν αισθάνεται άτομο με ειδικές ανάγκες.

“Είμαι εντελώς νορμάλ και δεν υποφέρω από το σύνδρομο down, πρέπει να προσπαθήσεις για να δεις ότι το έχω. Το δείχνω συνειδητά όταν δείχνω την ΑΜΕΑ ταυτότητά μου για να κερδίσω κάποια έκπτωση σε τιμή"

“Πολύ συχνά με σταματούν στο δρόμο και με ρωτούν αν είμαι ηθοποιός και αν με έχουν δει στην τηλεόραση” Αυτές είναι όμορφες ερωτήσεις

Έχει παίξει τον ρόλο ενός άντρα με σύνδρομο down που παντρεύτηκε μια κοπέλα επίσης με σύνδρομο σε μια ταινία στην γερμανική κρατική τηλεόραση (As you Are). Επίσης σε μια άλλη τηλεοπτική σειρά στο ARD (Show Me Your World) μίλησε για τη ζωή του. 

Εκτός από ταινίες συμμετέχει σε μια θεατρική ομάδα στο Βερολίνο όπου και γνώρισε την κοπέλα του.

Για τον Sebastian η ηθοποιία είναι το πιο σημαντικό κομμάτι της ζωής του.

Το θέατρο του δίνει αυτοπεποίθηση και ανεξαρτησία λέει η μητέρα του που είναι και η καλλιτεχνική μάνατζερ του.

Ξεκίνησε το θέατρο πριν πολλά χρόνια όταν έψαχνε ένα αντίβαρο στην καθημερινή χειρωνακτική εργασία του. Πάρα πολλά μέλη της θεατρικής ομάδας που συμμετέχει (RambaZamba) εργάζονται τη μέρα και ασχολούνται με το θέατρο αργά το απόγευμα και το βράδυ.

Του αρέσουν οι προκλήσεις για αυτό διαλέγει πάντα τα δύσκολα. Παίζει βιολί και σαξόφωνο ενώ κάνει και μαθήματα πιάνου.

Το 2007 το θέατρο έγινε αναγνωρισμένο από το κράτος εργαστήριο για άτομα με αναπηρίες και αυτός και οι υπόλοιποι ηθοποιοί έγιναν εργαζόμενοι πλήρους απασχόλησης σε  αυτό.

Έχει παίξει πολλούς ρόλους αλλά προτιμάει Άμλετ. “Πρέπει να είσαι τρελός με τον εαυτό σου για να παίζεις καλά Άμλετ” λέει ο ίδιος

Πριν λίγα χρόνια κυκλοφόρησε τη βιογραφία του με τίτλο “I Like Playing Hamlet Best”

Η μητέρα του λέει πως αυτό το βιβλίο ήταν η σωτηρία του γιατί λόγω καταρράκτη άρχισε να τυφλώνεται, να μην ξεχωρίζει χρώματα και να μην μπορεί να διαβάσει ή να παίξει θέατρο. “Είχα φτάσει σε οριακό σημείο σωματικά και συναισθηματικά” λέει ο ίδιος. Υπαγόρευσε την ιστορία του σε έναν σεναριογράφο του εκδοτικού οίκου. Παρακολουθούσε ταινίες που οπτικοποιούσε μόνο το μυαλό του και άκουγε “ακουστικά” βιβλία.

“Η φαντασία μου με έσωσε”. Οι εγχειρήσεις πέτυχαν και στα δυο μάτια και όπως λέει ο ίδιος ξαναγεννήθηκε όταν μπορούσε να ξαναδεί τα χρώματα.

Αμέσως μετά έπαιξε σε ένα θεατρικό έργο για παιδιά ΑΜΕΑ από το Λίβανο (The Lionheart Brothers)

“Έχω ήδη μια πολύ γεμάτη ζωή, αλλά υπάρχουν πολλά άλλα μπροστά μου, το να είσαι διαφορετικός δεν είναι περιοριστικό. Είμαι πολύ χαρούμενος άνθρωπος.”

Τον Ιανουάριο του 2017 ο Sebastian Urbanski ανέβηκε στο βήμα της γερμανικής βουλής και μίλησε για τα εκατοντάδες χιλιάδες θύματα ΑΜΕΑ της Ναζιστικής θηριωδίας. Ήταν η πρώτη φορά που ανέβηκε στο βήμα ΑΜΕΑ και πρώτη φορά που επισημάνθηκε το συγκεκριμένο ναζιστικό πρόγραμμα “ευθανασίας” 

Πηγή: stern.de